We nemen afscheid van Jan de Gids, een beminnelijke en gedreven kynoloog.
Het bericht dat Jan de Gids overleden is, kwam niet totaal onverwacht, maar het verraste ons toch.
Jan was een immer vriendelijke, goedlachse en heel toegankelijke keurmeester met veel aandacht voor iedere hond en hondenliefhebber.
Jan was een “Beauceron-man” die op bescheiden wijze dit mooie Franse herdershondenras fokte. In 1982 werd zijn zelf gefokte Patrice de la Cité au Barrage Nederlands kampioen. Jan rolde de ruimere kynologie in en ontpopte zich tot een keurmeester met een grote interesse in verscheidene andere rassen. Zo kwam ook de Saarlooswolfhond op zijn weg. De Saarlooswolfhonden van Gerrit en Cock Leemkuil, zeer toegewijde leden uit de eerste dagen van onze rasvereniging die ook in Schiedam woonden, opende zijn hart voor ons ras. Van Schiedam naar Oud-Beijerland bij Frits en Diny Pielaenen-Degenhardt, was een logische stap. Een stap die zijn interesse voor ons ras enkel maar deed toenemen.
Doorheen de volgende decennia ontwikkelde Jan zich tot een rasspecialist met een zeer groot begrip voor zowel het exterieur als het karakter van de Saarlooswolfhond.
Op onze clubmatchen en op tentoonstellingen, was zijn aanwezigheid een garantie voor: kwaliteitsvolle keurverslagen; objectiviteit; een gemoedelijke en vriendelijke houding naar alle exposanten; een respectvolle houding naar iedere hond.
Hoewel hij steeds de vriendelijkheid zelve was, gaf hij ook regelmatig zijn onverbloemde mening over wat er reilde en zeilde in de SWH-wereld. Maar ook op deze momenten, bleef hij de vriendelijkheid zelve.
Jan stelde zijn ruime kynologische kennis ook graag ten dienste van eenieder die wou leren en zich bekwamen in de kynologie. Hij toonde zich een uiterst geduldige mentor, voor wie het nooit een moeite te veel leek om zijn kennis te delen. Zijn betrachting was steeds om van ons allen betere kynologen, fokkers, exposanten of bestuurders te maken. Het ultieme doel bleef steeds de verbetering van de rashond.
Jan hield ook van het bourgondische bestaan. Een lekkere wijn, een goede maaltijd, in gezelschap met bevriende kynologen.
Jan werd veel te vroeg getroffen door een variant van Parkinson. Deze ziekte ondermijnde op een beangstigend snelle wijze zijn fysieke en mentale mogelijkheden. Toch probeerde hij zo lang mogelijk zijn passie voor de kynologie te beleven. Toen dit niet meer kon als keurmeester, troffen we hem wel nog aan langs de ring. Ook dan bleek zijn blik en beoordelingsvermogen nog feilloos te zijn.
De kynologie zal Jan missen, de NVSWH zal Jan missen, wij zullen hem ons blijven herinneren met zijn pretoogjes en joviale glimlach.
Namens alle leden en het bestuur van de NVSWH wil ik Jans echtgenote Joke en hun twee zonen, ons medeleven aanbieden. We wensen hen veel sterkte toe in warme verbondenheid,
Jan Verbeeck
voorzitter NVSWH